In 1959 maakte ik 13 jaar op het Barlaeusgymansium 'de wolk'
Op mijn 21e de laatste twee regels en de rest in 2007 in 2011 zijn ze samen gevoegd. Eerst op doek nu ook een glazen monument.
OP TRANSPORT / DEPORTATIE
als een meander slingert de volgepakte goederentrein
zich van kamp naar kamp
de wielen sissen Untermenschen Untermenschen Untermenschen
de passagiers hebben geen uitzicht op
het deels door bommen verwoeste landschap
rookwolkjes komen uit de pijp van de locomotief
straks gaat “het vee” durchs Kamin
de rookwolken zullen groter zijn en de stank een andere
dan die van de ongewassen op elkaar gestapelde mensen
urine faeces menstruatiebloed braaksel
crematoria wie legt nu nog de link
opnieuw word ik overweldigd
kijkend naar een t.v. documentaire over de holocaust
versmelt mijn doodswens en wordt doodsángst
of toch de wens te stoppen
maar heb ik het recht niet moet ik doorgaan
met mijn te zware taak de wrange plicht
te leven uit naam van de vermoorde familie
en ook de doodsangst ingegeven door de overlevende moeder
chaos als gebruikelijk in mijn brein en hart
Buiten hangt een donkere wolk.
Is dat onweersbui of een nieuwe oorlog?
© Manja Croiset
